Ανάλογα με το κόστος της διακοπής των λειτουργιών ενός δικτύου, λαμβάνουμε τα κατάλληλα μέτρα για να περιορίσουμε τις πιθανότητες διακοπών. Έτσι επιλέγουμε π.χ. servers οι οποίοι να έχουν πλεονασμό (redundancy) σε δίσκους, τροφοδοτικά, κάρτες δικτύου κ.λπ. Όταν όμως θέλουμε να εξασφαλίσουμε τη συνέχιση των εργασιών, ακόμη και στην περίπτωση προβλήματος του server (ή διακοπής για εγκατάσταση ενημερώσεων, upgrades κ.λπ.), τότε προχωράμε στις λύσεις clustering.
Ένα failover cluster αποτελείται από ανεξάρτητους servers που δουλεύουν ως σύνολο για να αυξήσουν τη διαθεσιμότητα των συστημάτων που φιλοξενούν. Οι servers του cluster (αποκαλούνται nodes) συνδέονται με φυσικά καλώδια και τρέχουν κατάλληλο λογισμικό (το οποίο παρέχεται από τον Windows Server). Αν σταματήσει κάποιος server, τότε αναλαμβάνουν άλλοι να παρέχουν τις υπηρεσίες αυτές (μια διαδικασία γνωστή ως failover).
